حساب موزه زمان یا خانه حسین خداداد، از دیگر عمارت های قدیمی این پایتخت جداست. 
با ورود به این زیباکده بی نظیر متوجه خواهید شد که نه خبری از آجرهای قهوه ای قدیمی است و نه قرار است که شما را به سفر زمان ببرد؛ چرا که این باغ و عمارت زیبای آن، در عین تاریخی بودن، مدرن، مجلل و بسیار با شکوه است.

رنگ فیروزه ای زیبا که دور تا دور این عمارت را پوشانده و به آن جلا داده، از همان اول به ما می‌گوید که با بنای متفاوت‌تری طرفیم.
 پنجره های بزرگ مستطیلی و به طور کلی ویلایی بودن این اثر زیبا، این خانه را تا جای ممکن از بناهای دیگر مجزا کرده است. تنها پنجره ها و گچ بری های به کار برده شده در این عمارت، نشانه هایی را از تاریخی بودن این خانه هویدا میکند.

خانه زمان یا خانه حسین خداداد، عمارتی بسیار قدیمی و دو طبقه، با ۸۰ سال قدمت است، که در زعفرانیه تهران بنا شده است. اما پیشینه این عمارت در حقیقت به دوران سلطنت محمد شاه و ناصر الدین شاه قاجار باز می گردد.
شاید بهتر باشد نکاتی را در رابطه با این عمارت بدانید. در این موزه کلکسیون بزرگی از ابزارهای زمان‌سنجی و گاه‌شماری نظیر تقویم و ساعت وجود دارد؛ این موزه به عنوان نخستین موزه ساعت در ایران شناخته می‌شود. شما در این مجموعه بی نظیر میتوانید، سیر تکامل انواع و اقسام ساعت‌های مکانیکی که متعلق به سده‌های هفدهم تا بیستم میلادی است را تماشا کنید. ساعت‌هایی همچون، ساعت شاهینی، آونگی، رومیزی، دیواری که در طبقه اول قرار دارند و در طبقه دوم موزه، ساعت هایی که مربوط به شخصیت های مهم و تاریخی، مثل ساعت‌های جیبی معمولی و ساعت‌های جیبی سفارشی متعلق به شخصیتهای تاریخی و سیاسی، ساعت‌های کارت زنی، شیفت نگهبانی، ساعت کشتی و همچنین ساعت‌های مچی در انواع دستبندی و دو زمانه است به چشم می‌خورد.

بیرون از موزه و در محوطه، ساعت‌های نخستین مانند ساعت آفتابی، ساعت شنی، ساعت آبی و ساعت سوختی قرار گرفته‌اند و در داخل ساختمان هم  ساعت‌های مکانیکی دیواری، رومیزی، جیبی و مچی قرار گرفته‌ است.

اشیاء و اجناس گرانبها که مربوط به زمان و زمان‌گیری هستند هم در همین موزه نگهداری می‌شوند. مثلِ ساعت‌هایی که از مشاهیر ایران پروفسور محمود حسابی در موزه به نمایش در آمده است، ساعت آفتابی ناصرالدین‌شاه قاجار، ساعت‌های لوکس و دکوری قدیمی و همینطور مدارکی که مرتبط با موضوع زمان هستند.

طبقه پایین این ساختمان که مساحتی نزدیک به ۷۰۰ متر مربع دارد، خودش به تنهایی یک اثر زیبای تاریخی محسوب میشود. تزئیناتی همچون گچ بری های خوش نقشه، آیینه کاری های زیبا، مقرنس کاری که ساخت آن توسط گروهی چهل نفره که طی چهار سال انجام شده از بزرگ ترین نقاط قوت این اثر به حساب می آید.

 در قسمت اول عمارت، یک اتاقِ زیبا قرار دارد که به سبک معماری شهر اصفهان و عالی قاپو ساخته شده و  فضاهای اتاق را تاریخی و کهن جلوه میدهد.

در سال ۱۳۴۲ این ملک، توسط حسین خداداد خریداری شد.