اگر گذرتان به خیابان ناصر خسرو، کوچه مروی افتاده باشد، حتما چشمتان هم به عمارت بزرگ سرای روشن افتاده است. بنایی زیبا و شگفت انگیز که در بالای آن دو فرشته سنگی به زیبایی هر چه تمام کنده کاری شده است. این عمارت یکی از بناهای تاریخی تهران است که در سال ۱۳۱۱ خورشیدی بنا شده است.

 عمارت سرای روشن که اکنون به یکی از آثار تاریخی مهم در پایتخت مشهور است، با الهام از نوع معماری گوتیگ ساخته شده. گوتیک به سبکی گفته میشود که معماری آن الهام گرفته از کشورهایی چون عراق، ایران و ترکیه است و با ایجاد تغییراتی آن را به یک سبک نو تبدیل کرده اند.

عمارت سرای روشن یک مرکز مهم تجاری و پر رفت و آمد است که بعد از زمان تخریب آن، توسط یکی از معروف ترین مهندسین ایرانی، به نام صفا منش، در دهه هفتاد مرمت و باز سازی شد و نسبت به قبل چهره زیباتری را به خود گرفت.

 این عمارت ثمره‌ی تلفیق معماری مدرن و سنتی است و فرشته هایی که در بالای بنا جلوه گری میکند و تاثیرگرفته از معماری اروپا است، به ظاهر این زیبایی و ابهت خاصی بخشیده است.

سنبل اهورا مزدا که در قسمت پایینی مجسمه فرشته نگاشته شده، نمادی از دوره هخامنشیان را هویدا نمایان میکند. هرچند که این ساختمان، از سبک و سیاق معماری های اروپا وام گرفته است، اما در نهایت با روشی از معماری سنتی ایرانی ساخته شده است.
 در سرای روشن، تزیینات ستون ها و مجسمه ها، الهام گرفته از معماری باروک است، اما کاشی کاری های سنتی که اختصاص به هنر ایرانی دارد، به شکل بی نظیری در این بنا به کار رفته تا در جایگاه نماینده معماری ایرانی و هنرهای تجسمی بنایی باشد که به معنی واقعی کلمه سنگ تمام گذاشته است.