آثار این هنرمند مولف و برجسته را می توان به پنج بخشِ داستان، ترجمه، تحقیق، نمایشنامه و سفرنامه تقسیم کرد. کیفیت زندگی صادق هدایت از کمیت زندگی او بیشتر بود و بی آن که حیاتش به نیمه یک قرن برسد چشم از جهان فروبست.

در این مقاله اما می خواهیم بدانیم که خانه این مردِ مشهور اما بسیار جوان، تا چه اندازه شبیه به دنیای او بود.

در ابتدا باید گفت که خانه صادق هدایت در حقیقت متعلق به هدایت قلی‌خان اعتضادالملک پدر او بوده‌ است، یعنی همان مکانی که صادق و خانواده اش در آن زندگی میکردند. این خانه، در نزدیکی یکی از محله های قدیمی بهارستان و در خیایان تقوی بنا شده است. بنایی ۱۴۰۰ متری، که از خانه های تاریخی یادگاری از عهد قاجار است و از نظرِ ساخت و معماری زیبایی که دارد، در خور تماشاست.

در حیاط از نوع دو لنگه است و باغچه داخل آن، به سبک باغچه های ایرانی ساخته شده‌ است. ساختمان اصلی این خانه، دو طبقه بنا شده‌ و یک حوض سنگی، در مرکز حیاط قرار دارد که اطراف آن چهار باغچه های کوچک، فرا گرفته است. اما کاشی‌های حیاط که زیباترین بخش بیرونی این عمارت هستند، در ابعاد ۲۰ در ۲۰ ساخته شده و نقاشی هایی از چند مرد با پوشش قاجار، گل‌ و فرشته‌های نیمه عریان بر روی او نقش بسته‌ اند.  در معماری های قدیم، ساختِ خانه ها،  بدون زیر زمین به هیچ عنوان ممکن و منطقی نبود، و این خانه ها هم زیرزمینی بزرگ دارد که بنا روی آن ساخته شده است.

اما در سال ۱۳۵۳ بانو فرح پهلوی، این خانه مشهور را خرید، تا آن را تبدیل به مرکز ادبی صادق هدایت کند، به این ترتیب در همان سالی که این بنا خریداری شد، کار بازسازی و مرمت آن هم آغاز شد. فرح پهلوی، نامه‌ای به تمامِ وراث و خانوادهِ هدایت فرستاد و از آنها خواست تا اگر وسیله‌ای از صادقِ فقید دارند، به امانت به این خانه تحویل دهند، تا در انظار عمومی به نمایش در بیاید.