با این‌حال او در سال ۱۲۷۸ مقاله ای منتقدانه نوشت که خیلی به مذاق حکومت خوش نیامد و مدتی هم از طرف ناصرالدین شاه مورد بدگویی و بی‌مهری قرار گرفت.

از این صحبت ها که بگذریم، سخن خانه در این مجال خوش تر است…

باید گفت که در ساخت خانه دبیرالمک، از معماری غرب و اروپایی الهام زیادی گرفته شده و علت آن هم بسیار روشن است و آن هم سفرهایی بود که پادشاهان قاجار، به اروپا داشتند؛ این فرصت برای آنها محیا شد تا با استفاده از سبک غربی و اروپایی بتوانند، ایده های جدیدی را برای سبک ساخت و ساز بناها تبدیل به عمل کنند. پس در این دوران معماری خانه‌ها و بناها به سبک ترکیبی اروپایی و ایرانی بسیار رایج شد.

در معماری این خانه که ترکیبی است، ما با یک ساخت و ساز کاملا متقارن طرف هستیم.

برای مثال، اتاق شاه‌نشین در وسط بنا قرار دارد و دیگر ساختمان های فرعی، در کنار یا پشت سر بنای اصلی قرار گرفته‌اند. این همگرایی و تقارن را حتی میتوانید در راه‌پله‌ها و درهای و پنجره‌ها مشاهده کنید. تزیین و آرایش این خانه هم طبیعتا از روش همین معماری پیروی می‌کند.

حوضی که در وسط حیاط قرار دارد، مستطیل شکل به رنگ زرد و نارنجی است؛ این رنگ‌ها در دوران قاجار بسیار استفاده میشد. سعی شده بود که یک خانه تمام ایرانی ساخته نشود و یک ترکیب زیبا از شرق و غرب باشد.

اما خانه دبیرالملک پس از سالیان طولانی، یعنی در سال ۱۳۸۴ به عنوان یکی از آثار میراث فرهنگی به ثبت ملی رسید و طبق معمول شهرداری مالک بنا شد و پس از مالکیت تصمیم به به بازسازی و مرمت آن عمارت گرفت.

اگر سریال دکتر قریب را دیده باشید، این خانه برایتان آشنا است. چرا که قبل از بازسازی در سال ۸۴ خانه دبیرالملک لوکیشن سریال روزگار قریب بود.

این بنا از سال ۱۳۸۵ الی ۱۳۸۷، توسط استاد امرالله سلیمی بازسازی و مرمت شد و در نهایتا در اسفند ۱۳۸۷ افتتاح گردید.

وضعیت این بنا تا مدتی طولانی، نامشخص بود و امکان بازدید هم برای عموم فراهم نبود، اما امروزه این خانه زیبا، یکی از ادارات زیرمجموعه شهرداری است و در ساعات اداری امکان بازدید برای بازدیدکنندگان فراهم کرده است.

اگر از ترافیک و شلوغی هایش بیزارید، با یک خط مترو به بهارستان بروید و از این خانه زیبا دیدن کنید.