وقتی از وزرای ایرانی سخن به میان می آید، در اکثر مواقع نامِ امیرکیبر در ذهنِ همگی ما تداعی میشود، اما در حقیقت، این سرزمین وزیرهای تاثیرگذار زیادی رو به خودش دیده، که تصمیم های هرکدامشان در هر برهه از زمان، سرنوشت این کشور را تغییر داده است. یکی از همین نام ها عبدالله تیمورتاش است. که در مقاله بیشتر با او پیشینه او آشنا میشویم.

 تعداد زیادی از خانه‌های قدیمی تهران، در چندین سال اخیر، تغییر کاربری داده شده و هرکدام از آنها با توجه به ماهیتشان، تبدیل به یک موزه شده‌ اند؛ تا اینکه شاید، با مرور زمان، بیشتر از قبل، تاثیرگذار باشند و به یادگار بمانند.

خانه تاریخی عبدالحسین تیمورتاش یکی از مکان های تماشایی شهرِ تهران است که امروزه به عنوان موزه جنگ شناخته میشود. تاریخِ ساخت این بناِ قدیمی و زیبا، به اواخر دوران قاجار بازمیگردد.

مهمترین جذابیت و ویژگی این مکان، معماری آن است که در کنارِ بافتِ سنتی ای که دارد اما، زیباییش غیر قابل انکار است. در این موزه، انواع و اقسامِ سلاح‌های قدیمی جنگی نگهداری می‌شود و نقش بسیار اساسی و مهمی در معرفی تاریخ این مرز و بوم دارد و از این نظر، بسیار مهم و با ارزش است. این موزه جنگ در سدهِ گذشته، محل زیستِ عبدالحسین تیمورتاش بوده‌ است. فردی جسور و پرهیاهو که از وزیرانِ دربار دوره پهلوی بوده‌ و در آن دوران، به طبقه اشرافی تعلق داشته است.

 شاید بشود این شخصیت را یکی از مهم ترین چهره‌های تاریخی و سیاسی تاثیرگذار در اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی دانست، و همینطور، شخصی که بعد از رضا شاه پهلوی، قدرتمند‌ چهره سیاسی در آن زمان بود.

در طبقه یکم موزه جنگ، سلاح و انواع ادوات جنگی مربوط به دوره‌های صفویه، قاجاریه و پهلوی قرار دارد. همینطور ممکن است با قدم زدن در این موزه جنگ و دفاع، هفت تیر، مسلسل، دوربین جنگی، باروت‌دان، ذره‌بین نقشه‌خوانی، کلت، موشک‌های آر‌پی‌جی و بعضی از ادوات دیگر به چشمتان بخورد.

اما طبقه دوم موزه جنگ، به نسبت اولین طبقه، از معماری باشکوه تری برخوردار است و قطعا، آینه‌کاری‌های به کار رفته در سقف آن، این زیبایی را دوچندان کرده است. همنیطور  وجود پنجره‌های اورسی با شیشه‌های رنگی، زمانی که آفتاب آنها را همراهی میکند و دیواره های خانه را مملو از رنگین کمان میکند، خیره کننده است. این به آن معنی است که آنچه را که از هنر و معماری می‌خواهید، تمام و کمال برای شما به تصویر میکشد.

اما زیرزمین این موزه، جایی است که آب‌ابنار قدیمی این بنا  در آن واقع شده‌ است و نورپردازی در این مکان بی نظیر، شما را شگفت زده خواهد کرد.

فضای این بنا، مثل خانه های تاریخی و قدیمی دیگر تهران، باغی دلباز و باصفا دارد که عمارتی مجلل و باشکوه، آن را مزین کرده است. گشت و گذار در میان این خانه تاریخی با معماریِ خیره کننده اش، میتواند یک تفریح خوب یک روزه در پایتخت را برای شما فراهم کند، حتی رفتن به موزه جنگ و تماشای ادوات نظامی و سلاح‌هایی که این کشور در تمام این سالها، با آنها از مرزهایش دفاع کرد، میتواند برای شما سفری به اعماقِ تاریخ این سرزمین باشد.

اگر گذرتان به تهران، میدان حر، خیابان کمالی افتاد، به دانشگاه جنگ سری بزنید و از خانه تیمورتاش دیدن کنید.

این خانه بزرگ که قدمتش به ۱۶۰ سال میرسد، بعد از قاجاری ها به تصاحب تیمورتاش در آمده است.

عمارتِ تیمورتاش، در ضلع شمال غربیِ کاخ‌های باغ شاه قرار گرفته است. جالب است بدانید که معماری این بنا، تلفیقی از معماری ایرانی، روسی و هندی است. این عمارتِ دو طبقه، دارای یک زیرزمین است و ارتفاعِ طبقات آن، در این خانه با همدیگر متفاوت است، ظاهر آجری این ساختمان، به شکل استادانه ای ساخته شده‌ و آینه‌کاری‌های گرانبها و گران قیمت آن که در سقف تالار اصلی به کار رفته، از دیگر زیبایی‌های  این خانه به شمار می آید. همینطور گچبری‌های سرستون‌های خانه، در ها، پنجره‌ ها، هر کدام شکل خاص خود را دارند و زیبایی آنجا را چندین برابر کرده اند.

فضا‌ِ بیرونی خانه، شامل یک محوطه بزرگ و وسیع است که در قسمت هایی از آن، پس از تبدیل شدن به موزه در آن، ماشین‌ها و هوابردهای جنگی، قرار داده اند. به نشانه دوستی و رفاقت، تعدادی از درختانی که در این محوطه هستند، به نامِ درخت دوستی با ایتالیا، عمان، جمهوری آذربایجان، عراق و پاکستان نامگذاری شده‌اند.

اما این ساختمان پس از تبدیل به موزه چه شد؟